اسرار درون نباید کرد عیال
پیش هر رند و دغل هر آن
گر چه آرد رنج و اندوه نهان
باید که آری تاب و توان خود
ورنه آرد شرم و رسوایی هر ان
بعد از این چند بیت کوتاه که فی البداهه آمد و گفتم و در حقیقت امر هم همین طور است
باید هوشیار بود تا از سبکی ه ناشی از مستی ه سرخوشانه ناگاه به خماری ه پس از مستی هم اندیشید و فکر سبکی بیرون ریختن اسرار تهش به رسوایی و بدنامی نی انجامد .
عریانی ه کلماتی که چه بی حیا و چه بی رحمانه اسرارت را بیرون میریزند و گویی که مورد استحضا و خنده قرارت میدهند. کاملا بیدفاع و پشیمانی ه که داغیش صورتت را سرخ کرده و سردی ه عرقش لرزه بر اندام ت انداخته ترسی همچون آشکارا شدن اتفاقی پنهانی یا عملی که نباید از تو سر میزده در آن زمان است که دلت می خواهد کیلومترها از آنجا دور شوی انگار که دچار لعنتی ابدی شده ای
آبی است که هرگز به جوی باز نمیگردد انگار، فکرش مثل خوره هرزمان که به خاطر میاوری روحت را میخورد مکنونات قلبی هر کس اسرار درون او همچون شخصی ترین مسائل وقتی بازگو شد دیگر راز نیست بلکه چوب رسوایی ماست
پس به قول معروف
می نخور با همه کس
چه آشنا و چه غیر
درباره این سایت